122 total views, no views today
ေႏြေႏွာင္းဝႆ န္ ကိုနားေထာင္ရင္းနဲ႔
ဦးသုခဆီစိတ္က ေရာက္သြားျပန္တယ္။ စာေရးဆရာ
ျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး က်ိဳက္လတ္ကေန
ရန္ကုန္ကို ထြက္လာခဲ႔သူ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာဘဝကေန
ဒါရိုက္တာျဖစ္လာၿပီး အကယ္ဒမီေရႊစင္ဆုမ်ားစြာ
(ထိုက္ထိုက္တန္တန္) ရခဲ႔သူ။ သူ႔ရဲ႕ေဟာေျပာပြဲတိုင္းမွာ-
” အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အေမကို ရွိခိုးၿပီးမွ အိပ္ၾကပါ။
ငါလိမၼာလို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ငါမိုက္ခဲ႔လို႔
မင္းတို႔ငါ့လို မျဖစ္ေအာင္သတိေပးေနတာ” လို႔
အၿမဲသတိေပးဆံုးမေနက်။
အေက်ာ္ေဒးယ်ဗုဒၶသမီးေတာ္မ်ား ေမတၱသုတ္
မဂၤလသုတ္ ေဇယ်တုသဗၺမဂၤလံ သည္ေဆာင္းေဟမာန္
ေလာကနီတိလို ေျပာင္ေျမာက္တဲ႔စာေတြေရးခဲ႔တာအျပင္
ဦးသုခကို သိပ္သေဘာက်မိတာတစ္ခုကသူမွားေနရင္
ဝန္ခံတတ္ၿပီးအမွားကို ျပင္ဖို႔ႀကိဳးစားတတ္တာေၾကာင့္ပါ။
“ဂုဏ္ဆိုတာ ေငြကိုေခၚတယ္ ေငြဆိုတာေရလိုသံုးရင္
တျပည္လံုးမွာ လုပ္သမွ်တင့္တယ္ ေယာကၡမႀကီးက
မ်က္ႏွာခ်ိဳတယ္ ကြ်န္ေတာ့္မယားကေစတနာပိုတယ္
ဟယ္ ေသာက္မယ္ ရမ္းမယ္ လမ္းလယ္မွာဆဲဆဲ
လူကိုတြဲလို႔အိမ္ထဲေခၚမယ္ လူမွာသာေငြမရွိရင္
လင္ယူမိတာနာတယ္ထင္မယ္”
ဒီသီခ်င္းကို သူေရးမိတာမွားေၾကာင္း ဦးသုခက
ေဟာေျပာပြဲေတြမွာႀကံဳတိုင္း ေတာင္းပန္ေလ့ရွိတယ္။
သီခ်င္းက အႏုပညာေျမာက္တယ္ ရသေျမာက္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ သီခ်င္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အိမ္မွာတစ္ခုခု
အဆင္မေျပတိုင္း အရက္ေသာက္ၿပီး ရမ္းကား
အရြဲ႕တိုက္ဖို႔ ေျမွာက္ေပးေနတဲ႔ သေဘာေလးပါေနတယ္။
(တကယ္လည္း အရက္သမားေတြကလည္း မူးရင္
ဒီသီခ်င္းဆိုၾကပါသတဲ႔။) ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္ကို
အားမက်ပါနဲ႔လို႔ ဦးသုခေတာင္းပန္ရွာတယ္။
အႏုပညာေတာ့ေျမာက္တယ္ ဒါေပမဲ႔ ရိုးရိုးမဟုတ္ဘဲ
အႏုပညာအဆိပ္ျဖစ္ေနတဲ႔အခါ ပရိသတ္ကသူ႔ဘာသာ
လိုရာဆြဲယူတာ ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ တာဝန္မဲ႔မေနဘူး။
ဂုဏ္ရည္မတူကို ရိုက္တုန္းကလည္း အမွားပါခဲ႔ေသးတယ္။
ေမသစ္ေမ႔ေမ်ာသြားၿပီး လိပ္ျပာလြင့္သြားတဲ႔အခန္းကို
လွလွပပ ရိုက္ျပထားတယ္။ ဂုဏ္ရည္မတူရိုက္တုန္းက
ဦးသုခ အသက္ငယ္ပါေသးတယ္။ ရင့္က်က္လာၿပီး
ပညာဗဟုသုတစံုလာခ်ိန္မွာ အယူအဆမွားခဲ႔တာကို
သေဘာေပါက္ၿပီး ျပန္တည္းျဖတ္လိုက္ပါသတဲ႔။
ဇယဒိသကိုရိုက္တုန္းက စစ္အဂၤါေလးပါးကို
ခင္းက်င္းတဲ႔အခန္းမွာ အစီအစဥ္မွားေနတာကို
ျဖတ္ေလွ်ာက္တစ္ေယာက္က ေထာက္ျပတဲ႔အခါ
ေခၚၿပီးေက်းဇူးတင္စကားေျပာရင္း ဆုခ်ပါေသးသတဲ႔။
ဒီလို ပညာကိုတေလးတစားရွိလို႔ သုခမွတ္စုကို
ေရးႏိုင္တာ ထင္ပါရဲ႕။
Seven Samuraiကို ရိုက္ခဲ႔တဲ႔
အကီရာကူရိုဆာဝါႀကီးလည္း ဒါမ်ိဳးႀကံဳခဲ႔ဖူးတယ္။
ဘတ္ဂ်တ္အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ ဒႆ မ ၁သန္းဆိုတာ
နလန္ထူစဂ်ပန္ျပည္အတြက္ မနည္းလွဘူး။
Seven Samurai ရဲ႕ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲခန္း
ရိုက္ခါနီးမွာမွ အေတာ္ဆိုးရြားတဲ႔ အမွားႀကီး
သြားေတြ႕တယ္။ သူတို႔ရိုက္လာသမွ်အခန္းေတြမွာ
ဓားကိုင္ပံုေတြက တလြဲေတြျဖစ္ေနတယ္။ ဒီနယ္က
ဆာမူရိုင္းေတြရဲ႕ ဓားကိုင္ဟန္မဟုတ္ဘူး။
သခင္မဲ႔ဆာမူရိုင္း ရိုနင္ေတြရဲ႕ ဓားကိုင္ဟန္ကလည္း
မွားေနတယ္။ ထုတ္လုပ္သူေတြက အမွားကို မျပင္ဘဲ
လံုးခ်လိုက္ဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္။ ေနာက္ဆံုးခန္းမွ
ဓားကိုင္ပံုေတြ ျပင္လိုက္လည္းရတယ္လို႔ ဒါရိုက္တာ
ကူရိုဆာဝါႀကီးကို နားခ်တယ္။ျပန္ျပင္မယ္ဆိုရင္
အခန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပန္ရိုက္ရမယ္။
ဒီဂ်စ္တယ္ေခတ္မဟုတ္ေသးေတာ့ သိပ္ပင္ပန္းမယ္။
ကူရိုဆာဝါက မရဘူး ျပန္ရိုက္မယ္ အမွားအတိုင္း
မလႊတ္ေပးႏိုင္ဘူးတဲ႔ေလ။ Toho Studioက
စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ရိုက္ကူးေရးကို ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္
ရပ္ပစ္တယ္။ ကူရိုဆာဝါကလည္း မေလွ်ာ့ဘူး။
ရိုက္ကြင္းရပ္ထားတုန္းမွာ စာဖတ္တယ္ ငါးမွ်ားတယ္။
” ဆာမူရိုင္းျဖစ္ၿပီး ဓားကိုင္ပံုေတာင္မွန္ေအာင္
ရိုက္မျပရင္ ကမာၻမွာအရွက္ကြဲလိမ့္မယ္”
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထုတ္လုပ္သူေတြကပဲ
အေလွွ်ာ့ေပးလိုက္ရတယ္။ ထုတ္လုပ္သူနဲ႔ဒါရိုက္တာ
အားၿပိဳင္ပြဲေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲခန္းက
ေႏြဦးမွာ ရိုက္ဖို႔ စီစဥ္ထားရာကေန ေဆာင္းတြင္းမွ
ရိုက္ခဲ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း မွားမွန္းသိရင္
ျပင္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ အမွားကို သိရင္ဝန္ခံတယ္။
သူေတာ္ေကာင္း လကၡဏာလို႔ ေျပာလို႔ရသလို
သိကၡာရွိတဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လည္းျဖစ္တယ္။ မွားမွန္း
သိရက္နဲ႔ ဆက္လုပ္တဲ႔သူဟာ ထပ္မွားဖို႔
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။
ကိုယ္ေတြငယ္ငယ္က သည္းသည္းလႈပ္
ႀကိဳက္ခဲ႔တဲ႔ Rurouni Kenshinကို မၾကာမီကပဲ
Triologyအျဖစ္ WBက ႀကီးၾကပ္ၿပီး ရုပ္ရွင္
ရိုက္ခဲ႔တယ္။ ဆာမူရိုင္းကားပါပဲ။ ကူရိုဆာဝါႀကီးရဲ႕
Seven Samuraiက ကမာၻ႕ဂႏၳဝင္ျဖစ္တဲ႔အထိ
ေအာင္ျမင္သလို Kenshin (Live Action)ကလည္း
အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိေအာင္ျမင္တယ္။
Kenshinအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တဲ႔တာကီရူဆာထိုက
အင္တာဗ်ဴ းတစ္ခုမွာ ေျဖထားတယ္။
” ဒီရုပ္ရွင္မရိုက္ခင္ ၆လေလာက္ကတည္းက
ဒိုဂ်ိဳေန႔တိုင္းသြားၿပီးေလ့က်င့္ခဲ႔တယ္။
စက်င့္ကာစက လက္ေတြဖူးေရာင္ၿပီး
ေကြးလို႔ဆန္႔လို႔ေတာင္မရဘူး။
ဓားေတာင္မကိုင္တတ္ဘဲ ဆာမူရိုင္းအျဖစ္
သရုပ္မေဆာင္ခ်င္ဘူး။ အမွားေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔
သရုပ္ေဆာင္လိုက္ရမွာကိုကြ်န္ေတာ္မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး”
စိတ္ထဲမွာသေဘာက်သြားတယ္။ မ်ိဳးဆက္တစ္ခု
ကြာသြားေပမယ့္ ခံယူခ်က္ေကာင္းေတြ မေပ်ာက္
ေသးပါလားလို႔လည္း အားက်မိတယ္။ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိိ
ဦးသုခကို ျပန္သတိရၿပီး ဝမ္းနည္းသလိုလိုလည္းျဖစ္မိတယ္။
Elvis Maung
( Takeru Satohရဲ႕အင္တာဗ်ဴ းဗီဒီယိုဖိုင္ Youtubeမွာရွိပါတယ္)
Post By : Elvis Maung
